Η δικτυωτή κηλίδωση, μια ασθένεια που προσβάλλει κυρίως το κριθάρι, είναι μια συνηθισμένη ασθένεια που καταστρέφει τη φυλλική επιφάνεια. Η ασθένεια βρίσκεται συνήθως σε νεαρά φυτά που έχουν σπαρθεί το φθινόπωρο και σε φυτά εθελοντές προς το τέλος του φθινοπώρου και νωρίς την άνοιξη. Η απώλεια της παραγωγής είναι ανάλογη με το ποσοστό καταστροφής της φυλλικής επιφάνεια των δυο κορυφαίων φύλων. Η μέση απώλεια παραγωγής είναι περίπου 1.5%. Έχουν αναφερθεί όμως και απώλειες της τάξης του 50% σε πολύ ευαίσθητες ποικιλίες και κάτω από πολύ ευνοϊκές συνθήκες. Η Δικτυωτή κηλίδωση του κριθαριού μειώνει τον αριθμό των σπόρων και την ποιότητα του ζύθου μειώνοντας την ποσότητα των υδρογονανθράκων των σπόρων. Αρχικά μικρά τραύματα εμφανίζονται τα οποία μοιάζουν με μικρές κηλίδες η λωρίδες. Ανοιχτόχρωμες καφέ κηλίδες που φέρουν σκούρο καφέ σχέδιο που μοιάζει με δίχτυ δημιουργούνται στα φύλα, στους κολεούς και στα λέπυρα (Β30-Δικτυωτή κηλίδωση του κριθαριού). Οι προσβεβλημένες περιοχές συνήθως περιβάλλονται από χλωρωτικές περιοχές και μερικές φορές από νεκρό ιστό. Οι κηλίδες μπορεί να μεγαλώσουν και να ενωθούν σχηματίζοντας σκούρες καφέ λωρίδες. Μια άλλη μορφή δικτυωτής κηλίδωσης μπορεί επίσης να βρεθεί σε μερικές περιοχές. Οι κηλίδες που προκαλεί είναι σκούρες καφέ ελλειπτικές και περιβάλλονται από μια χλωρωτική περιοχή. Τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με τη ποικιλία και τις κλιματικές συνθήκες.